Mysteriereligioner
Isiskulten i Romerriget Tacitus IV.83 84 Tertullian I.10.17 Tertullian VI.8 Dio Cassius XL.47.1 4 Valerius Maximus I. 3 4 Dio Cassius XLVII.16 Valerius Maximus VII.3.8 Appian IV.47 Dio Cassius L.5 1 4 Dio Cassius L.25.4 Dio Cassius L.24 3 7 Sueton Augustus 93 Dio Cassius LI.16.5 Dio Cassius LIII.2 4 Dio Cassius LIV.6.6 Tacitus II.85 Sueton Tiberius 36 Tacitus XI.15 Tacitus IV.52 Tacitus IV.81-82 Sueton Vespasian 7 Sueton Titus 5 Tacitus III.74 Sueton Domitian 1 SHA Commodus VII.9 SHA Commodus IX SHA Severus XVII.3 4 Apuleius XI.2 Apuleius XI.3 5 Apuleius XI.5 7 Isis og Serapis |
En af de romerske forfattere som også har enkelte anekdoter om Isiskulten i republikansk tid er Valerius Maximus, der under kejser Tiberius (14-37 e.v.t.), ca. 20 e.v.t.) skrev et historisk samleværk over handlinger og udsagn, der var værd af huske (Facta ac dicta memorabilia). Hos denne Valerius Maximus hører vi om en vis Marcus Volusius, der efter mordet på Julius Cæsar var blevet proskriberet i 43 f.v.t. Han flygtede fra sine forfølgere og drog i politisk eksil, hvilket kun lod sig gøre, fordi han iførte sig en Isispræsts klæder og en Anubismaske. Valerius Maximus skrev, at den proskriberede plebejerædil, Marcus Volusius iførte sig klæderne og tiggede sig gennem gaderne, og ingen opdagede hans rigtige identitet. Således lykkedes det ham at nå Marcus Brutus' lejr i Grækenland (Valerius Maximus VII.3.8):
|
Jeg er oprettet | Bestil adgang |
Log ind via UNI-Login | |
Log ind via email, hvis du ikke bruger WAYF og UNI-Login | Log ind |